benim adım gökçe

bir buçuk yıl önce  paris’e gitmiştik sevgi teyzemin yanına, çok güzel bir hafta geçirmiştik. ben luvrları, notürdamları falan gezmedim ama aras abimin oyuncaklarıyla oynadım, ördeklere, kazlara yem attım, parkları gezdim, sevgi teyzemle alışverişe çıkıp “bonjur” demeyi öğrendim. teyzemin kedisi şipi’nin de peşinden çok koştum ama bana yüz vermedi pek. olsun, bir dahaki sefere acısını çıkarırım. bir dahaki sefer olana kadar da anılarımla idare ediyorum. okulda çizdiğim bu resmimde eyfel kulesi’ni görüyorsunuz rengarenk ışıklarla donatılmış. aras abim’le sevgi teyzem de kulenin yanındalar ve görüldüğü üzere sevgi teyze ışıklardan gözleri kamaşmış “ayy bayılıciiim” kıvamında.